30 Ağustos, Türkiye'nin ulusal bayramı. Her yıl büyük bir coşkuyla kutlanır.
Bu arada millet 30 Ağustos'un nesini kutluyor?
8月30日は、トルコの国民の祝日。毎年熱狂的に祝われます。ところで、国民は8月30日の何を祝っているのでしょう。
Türkiye'nin Kurtuluş Savaşı, 1921-1922 yılları arasında gerçekleşmiş ve 23 Temmuz 1923'de imzalanan Lozan Anlaşması ile resmen sona ermiş. Bu savaşın sonlarında bulunan İzmir'in kurtuluşu ise 9 Eylül 1922'de.
トルコの救国戦争は、1921〜1922年の間に起こった、そして1923年7月23日に署名されたローザンヌ条約によって公的に終焉しました。この戦いの最後に見られるイズミル解放も1922年の9月9日です。
Yine de 30 Ağustos, sembolik olarak ülke toprakarını geri alındığı günü temsil ediyor ve Dumlupınar (Kütahya iline bağlı) 'da zaferle sonuçlanan Büyük Taarruz anmak için kutlanıyor. Dumlupınar ilçesinin yandaki Altıntaş ilçesinde ise Zafertepe adılı bir yer de mevcut.
それでも、8月30日は象徴的に国土を再び取り戻した日だとされ、ドゥムルプナル(キュタヒヤ県)において勝利をおさめた大攻撃を思い起こすために祝われています。ドゥムルプナル郡のとなりのアルトゥンタシュ郡にはザフェルテペ(勝利の丘)もあります。
Bir de ünlü yazar Falih Rıfkı Atay (1894 - 20 Mart 1971), 30 Ağustos'u şöyle değerlendiriyor:
“Eğer bağımsız bir devlet kurmuşsak, özgür vatandaşlar olmuşsak, şerefli insanlar gibi dolaşıyorsak, yurdumuzu Batının pençesinden, vicdanımızı ve düşüncemizi de Doğunun pençesinden kurtarmışsak, bu topraklarda ana bağrının sıcaklığını duyuyorsak, nefes alıyorsak, hepsini, her şeyi 30 Ağustos Zaferi'ne borçluyuz.”
また、有名な作家ファリフ・ルフク・アタイ(生年1894ー1971年3月20没)は、8月30日を次のように考察しています。
「もし、わたしたちが独立国家を建設したのなら、自由な国民であるのなら、誇りある人間として生きているのなら、祖国を西洋の、我らが良心と思考を東洋のかぎ爪から救い出したのだとしたら、この大地に母のような温もりを感じているとしたら、そして安息を感じているとしたら、これらすべては、8月30日の勝利から贈られたものなのだ。」
Bugünü kutlamakla birlikte bir daha asla Türkiye'nin bölünmemesini dilerim. Bu toprağa akan kanları hatırlayıp barış ve beraberlik içinde yaşamalıyız.
今日を祝うと同時に、二度とトルコが分断されないことを願います。この大地に流された血を思い出し、平和のうちに手を取り合って生きなければ。